Nefropatia nadciśnieniowa
Nefropatia nadciśnieniowa jest chorobą nerek wywołaną długotrwałym nieleczonym nadciśnieniem tętniczym. Wysokie ciśnienie tętnicze powoduje powolne zgrubienie ścian naczyń doprowadzających do nerki – jest to proces adaptacyjny w odpowiedzi na większy napór krwi na naczynia. Z kolei pogrubienie ścian naczyń powoduje zwężenie jego światła, co początkowo ma być mechanizmem obronnym przed wpływem wysokiego ciśnienia na naczynia kłębuszka nerkowego. Zwężenie światła naczynia powoduje mniejszy przepływ krwi w kłębuszku nerkowym, a to prowadzi do jego niedokrwienia i ostatecznie stwardnienia kłębuszka. Nefropatia nadciśnieniowa jest wysokim czynnikiem ryzyka udaru mózgu, zawału serca oraz niewydolności nerek.
Przyczyny
Główną przyczyną choroby jest długotrwałe nadciśnienie, które może mieć różnorodną etiologię. Jego pochodzenie może być pierwotne oraz wtórne. Wtórnymi czynnikami mogą być choroby nerek, hiperaldosteronizm, guz chromochłonny, zespół Cushinga, nadczynność lub niedoczynność tarczycy, ostry stres, obturacyjny bezdech senny i wiele innych. Badania wykazały też korelację między mutacją w genie ApoL1 a zwiększonym prawdopodobieństwem nefropatii nadciśnieniowej.
Objawy i leczenie
Do wczesnych objawów nefropatii nadciśnieniowej zaliczamy hiperurykemię, czyli podwyższone stężenie kwasu moczowego we krwi. Przebiega najczęściej bezobjawowo, chyba że rozwiną się powikłania hiperurykemi – dna moczanowa, objawiająca się bólem i sztywnością stawów, albo kamica nerkowa, charakteryzująca się bólem przy oddawaniu moczu i krwiomoczem. Następnie podwyższa się poziom kreatyniny oraz występuje niewielki białkomocz. One również nie dają objawów klinicznych. Pacjenci bardziej mogą odczuwać objawy samego nadciśnienia: zawroty i bóle głowy, zmęczenie, zaburzenia snu, łomotanie serca. Leczenie jest różne w zależności od przyczyny nadciśnienia, zaleca się jednak ograniczenie spożycia soli oraz kontrolowanie bilansu płynów.
Podsumowanie
Nefropatia nadciśnieniowa jest chorobą nerek spowodowaną długim nadciśnieniem tętniczym, w której dochodzi do stwardnienia kłębuszków nerkowych. Objawy kliniczne nefropatii są skąpe i raczej związane z nadciśnieniem niż zmianami w nerkach. Objawy takie, jak: hiperurykemia, podwyższone stężenie kreatyniny lub białkomocz, można zauważyć w badaniach laboratoryjnych.
