On:
list W: Dieta i odżywianie person Dodane przez:

Dyslipidemia - nadmiar lipidów we krwi

Dyslipidemia niesie za sobą poważne ryzyko chorób układu sercowo-naczyniowego, ale można temu przeciwdziałać poprzez odpowiednią dietę.

Dyslipidemia

Jest to stan, kiedy we krwi znajduje się nieprawidłowa ilość lipidów i lipoprotein, oznaczana za pomocą poziomu ich stężenia. Dyslipidemia jest jednym z najistotniejszych czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, które z kolei są pierwszą przyczyną przedwczesnych zgonów na świecie. Przy podwyższonym stężeniu lipidów wiążą się one z makrofagami krążącymi w krwiobiegu. Takie makrofagi osadzają się w ścianach naczynia i zaczynają tworzyć blaszkę miażdżycową. Wraz z upływem czasu blaszka narasta i powoli zwęża światło naczynia, co może prowadzić do znacznego zmniejszenia przepływu krwi przez naczynie. Jednak najniebezpieczniejsze jest pęknięcie takiej blaszki, ponieważ uszkadza ono śródbłonek naczynia i w wyniku naturalnych procesów krzepnięcia wytwarzana jest skrzeplina. Może ona zamknąć naczynie i prowadzić do niedokrwienia w miejscu, w którym powstała, najczęściej jednak odrywa się i wraz z prądem krwi płynie do mniejszych naczyń, tam właśnie utyka i zamyka światło naczynia.

Diagnostyka

Polega na wykonaniu lipidogramu z pobranej krwi. Pozwala to na określenie zawartości poszczególnych frakcji lipidów, takich jak: cholesterol całkowity, cholesterol LDL, cholesterol HDL oraz trójglicerydy. Cholesterol HDL, czyli o wysokiej gęstości, zwany także „dobrym cholesterolem”, transportuje lipidy z tkanek obwodowych i ze ścian naczyń do wątroby – stąd jego kardioprotekcyjne (chroniące serce) właściwości. Cholesterol LDL, czyli o niskiej gęstości, działa przeciwnie do HDL i dlatego jego wysoki poziom podnosi ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Prawidłowe wartości lipidogramu to: cholesterol całkowity między 114 a 200 mg/dl, LDL – poniżej 100 mg/dl, trójglicerydy – poniżej 150 mg/dl i HDL – powyżej 40 mg/dl u mężczyzn i 50 mg/dl u kobiet. Wyniki mogą być modyfikowane dla pacjentów z podwyższonych grup ryzyka, np. dla pacjentów: po przebytym zawale, z przewlekłą chorobą nerek czy cukrzycą z powikłaniami narządowymi.

Dieta

Ponieważ dyslipidemie są jednym z niewielu czynników modyfikowalnych, czyli takich, na które mamy wpływ, zmiana diety jest kluczowa w terapii dyslipidemii. Do głównych zaleceń dietetycznych należy ograniczenie spożycia nasyconych kwasów tłuszczowych, węglowodanów, cukrów prostych, cholesterolu oraz zwiększenie spożycia błonnika. Dodatkowo zaleca się ograniczenie spożywania soli do 5 g (jedna łyżeczka) dziennie oraz zastosowanie w diecie: codziennie owoców – 200 g i warzyw – 200 g, ryb – 2 razy w tygodniu, a także ograniczenie alkoholu do 20 g dziennie dla mężczyzn i 10 g dziennie u kobiet.

Podsumowanie

Dyslipidemia to nieprawidłowe stężenie lipidów we krwi, które zwiększa ryzyko zachorowania na miażdżycę. W ramach diagnostyki wykonuje się lipidogram pokazujący stężenie poszczególnych frakcji lipidów we krwi pacjenta. Zmiana diety jest ważnym elementem terapii, który może znacznie polepszyć profil lipidowy pacjentów.


Bibliografia

Baska A., Parol D., Śliż D., Terapia behawioralna w leczeniu dyslipidemii, Choroby Serca i Naczyń 2017, nr 3, s. 138–144.

Szczeklik A., Gajewski P., Interna Szczeklika. Mały podręcznik 2017/2018, wyd. 9, Medycyna Praktyczna, Kraków 2017, s. 140–147.


Niedziela Poniedziałek Wtorek Środa Czwartek Piątek Sobota January February March April May June July August September October November December

New Account Register

Already have an account?
Log in instead Lub Reset password