Skąd pochodzi werbena

Werbena lekarska (łac. Verbena officinalis) to roślina pochodząca z Europy, która występuje dziko także w Polsce. Uprawia się ją przede wszystkim jako roślinę ozdobną, jednak od stuleci znana jest również w medycynie ludowej. Wykorzystywano ją tradycyjnie jako środek przeciwzapalny, moczopędny i wykrztuśny.

Substancje czynne w werbenie

Ziele werbeny – zarówno kwiaty, jak i liście – są bogate w liczne antyoksydanty. Najważniejsze z nich to flawonoidy oraz pochodne kwasów fenolowych. W werbenie występują także irydoidy – substancje o silnych właściwościach przeciwzapalnych i przeciwbólowych.

Właściwości przeciwutleniające

Antyoksydanty zawarte w werbenie, neutralizując wolne rodniki, powodują zmniejszenie stresu oksydacyjnego w tkankach organizmu. Dzięki temu ilość stanów zapalnych w organizmie się zmniejsza, procesy starzenia spowalniają, a prawdopodobieństwo powstawania nowotworów maleje.

Działanie przeciwreumatyczne

Irydoidy, a częściowo także inne substancje czynne w ekstraktach z werbeny, zmniejszają stan zapalny oraz działają przeciwbólowo. Dzięki temu pod postacią maści mogą być stosowane w leczeniu zwyrodnieniowych chorób stawów. Przynoszą pacjentom ulgę w bólu i zmniejszają obrzęk zmienionych chorobowo miejsc.

Ochrona układu nerwowego

Werbena ma także działanie neuroprotekcyjne, czyli chroni układ nerwowy przed uszkodzeniami. Regularne stosowanie werbeny może zmniejszać toksyczność β-amyloidu, czyli białka podejrzewanego o powodowanie choroby Alzheimera.

Inne właściwości

Poza wymienionymi korzysta się z innych właściwości werbeny, to znaczy z działania:

• wykrztuśnego – werbena zwiększa ilość wydzielanego śluzu w drogach oddechowych, co pomaga chorym, np. na zapalenie oskrzeli, w odkrztuszaniu;
• diuretycznego, czyli moczopędne – werbena zwiększa ilość wydalanego moczu, co może być pomocne np. w czasie zapaleń cewki moczowej lub pęcherza moczowego;
• przeciwgrzybiczego;
• antydepresyjnego;
• przeciwdrgawkowego.