On:
list W: Aktualności person Dodane przez:

Wierzba – na ból i gorączkę

Glikozydy salicylowe, a w szczególności salicylany zawarte w korze wierzby mają działanie podobne do aspiryny, przy czym nie powodują skutków ubocznych

Zastosowanie w medycynie

Na świecie znanych jest ponad 350 gatunków zaliczanych do rodzaju wierzba (Salix). W medycynie ludowej surowiec z drzew stosowano jak środek oczyszczający, wzmacniający, przeciwbólowy i przeciwgorączkowy. Ze względu na powszechność występowania i bogactwo substancji aktywnych kora wierzby jest szeroko stosowana także we współczesnej fitoterapii.

Użyteczna i ozdobna

Wierzby występują głównie w strefie klimatu chłodnego i umiarkowanego, nie należą do roślin wymagających. Są pospolite na terenach wilgotnych (wzdłuż brzegów rzek i jezior), ale znaleźć można je nawet na suchych, piaszczystych glebach. W Polsce w stanie naturalnym występuje około 30 gatunków tej rośliny. Znajdują zastosowanie w przemyśle wikliniarskim, odgrywają też istotną rolę w ochronie środowiska jako element stref buforowych wzdłuż rzek i jezior oraz rośliny do rekultywacji gleb. Wiele gatunków pełni funkcję roślin ozdobnych.

W zależności od formy wzrostu można podzielić je na drzewiaste (np. wierzba biała, wierzba krucha, wierzba płacząca) i krzewiaste (wierzba amerykanka, wierzba wiciowa, wierzba purpurowa).

Naturalny zamiennik aspiryny

W fitoterapii zastosowanie znajdują głównie dwa gatunki wierzby: biała i purpurowa. Surowcem leczniczym jest wyciąg z kory. Uzyskuje się go ze średniej wielkości gałązek lub zdrewniałych pędów. Wyciąg można wykorzystać do sporządzenia naparu lub przygotowania kompresów.

Głównymi substancjami czynnymi kory wierzby są glikozydy salicylowe. Najważniejszym związkiem z tej grupy jest salicyna, będąca prekursorem kwasu salicylowego. Warunkuje ona działania: przeciwbólowe, przeciwzapalne, odkażające, przeciwgorączkowe i przeciwreumatyczne. Szczególnie bogate w salicynę są wierzby: purpurowa, ostrolistna i krucha.

Wyciąg z kory jest naturalnym zamiennikiem aspiryny. W przeciwieństwie do niej nie wywołuje skutków ubocznych w postaci uszkodzeń błony śluzowej żołądka czy krwawień z przewodu pokarmowego.

Na przeciwbólowe i przeciwzapalne właściwości kory wierzby wpływa także obecność innych związków. Znajdujące się w niej katechiny, procyjanidyny i fenolokwasy zwalczają wolne rodniki oraz hamują syntezę prostaglandyn i leukotrienów przyczyniających się do rozwoju stanu zapalnego.

Ważną substancją występującą w korze wierzby purpurowej jest również naryngenina. Działa ona: przeciwwrzodowo, przeciwhistaminowo, przeciwutleniająco, przeciwzakrzepowo, neuroprotekcyjnie; wspomaga profilaktykę miażdżycy i chorób neurodegeneracyjnych.

Lekarstwo na bóle reumatyczne

Kora wierzby zalecana jest przede wszystkim w terapii chorób reumatycznych. Łagodzi ból w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów i chorób kostno-stawowych. Sprawdza się również jako składnik środków do higieny jamy ustnej i pielęgnacji skóry trądzikowej. Kora wierzby purpurowej jest wskazana przy przeziębieniach, grypie, schorzeniach tkanki łącznej.


Bibliografia

Waliszewska, H. Dukiewicz, Wykorzystanie wierzby w farmacji, Zeszyty Naukowe Wydziału Nauk Ekonomicznych 2014, nr 18, s. 57–66.

Michalska I., Pham M., Kora wierzby – badania, surowiec, zastosowanie, Panacea 2002, nr 1, s. 9–10.

Krauze-Baranowska M., Szumowicz E., Wierzba – źródło surowców leczniczych o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym, Postępy Fitoterapii 2004, nr 2, s. 77–86.

Krauze-Baranowska M., Pobłocka L., Aktywność farmakologiczna kory wierzby purpurowej – w świetle ostatnich badań, Panacea 2006, nr 1 (14), s. 12–14.

Świątkowska H., Zielnik pierwszej pomocy, b.m. 2010, s. 33.


Niedziela Poniedziałek Wtorek Środa Czwartek Piątek Sobota January February March April May June July August September October November December

New Account Register

Already have an account?
Log in instead Lub Reset password