Lecznicza ozdoba parapetów
Pelargonie (geranium) to popularne rośliny ozdobne należące do rodziny bodziszkowatych (łac. Geraniaceae). Zostały sprowadzone do Europy z Afryki Południowej pod koniec XVII w. Obecnie są powszechnie uprawiane w ogrodach i domach jako roślina doniczkowa. Ze względu na właściwości prozdrowotne warto stosować je w profilaktyce i terapii infekcji układu oddechowego.
Cenione przez ogrodników i zielarzy
Do rodzaju pelargonia należy ponad 200 gatunków. Rośliny te cieszą się dużym zainteresowaniem ogrodników ze względu na: szeroką gamę odmian barwnych, dekoracyjne liście, łatwość uprawy, wytrzymałość, obfite i długie kwitnienie. Z uwagi na cechy morfologiczne wyróżnia się wiele odmian pelargonii, m.in.: bluszczolistne, wielokwiatowe, rabatowe.
Głównym surowcem leczniczym jest korzeń, ale zastosowanie medyczne znajdują również liście i kwiaty. Pelargonie wyróżniają się dużą zawartością garbników, monoterpenów, seskwiterpenów, kumaryn, kwasów fenolowych, kwasów cynamonowych, flawonów, flawonoidów i pochodnych flawonowych.
Geranium w medycynie
Korzeń pelargonii wykazuje działanie: przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwwirusowe, przeciwpasożytnicze, immunostymulujące.
Ekstrakt z korzenia stymuluje produkcję TNF i aktywność interferonów komórek makrofagów. Dodatkowo zwiększa ekspresję genów odpowiedzialnych za syntezę cytokin przez makrofagi. U osób uprawiających sport zwiększa stężenie immunoglobuliny typu A.
Geranium zabija bakterie wywołujące infekcje układu oddechowego, m.in.: Straphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Pseudomonas aeruginosa i Haemophilus influenzae. Dzięki działaniu przeciwdrobnoustrojowemu i immunostymulującemu ekstrakt znajduje zastosowanie w profilaktyce i terapii przeziębień, zapaleń gardła, migdałków, oskrzeli i zatok.
Wyciąg z geranium nadaje się też do stosowania zewnętrznego. Wspomaga leczenie infekcji skóry, przyspiesza gojenie się ran i oparzeń, uśmierza ból.
Pelargonia ogranicza adhezję (przylepianie) pałeczek Helicobacter pylori do błony śluzowej przewodu pokarmowego, dzięki czemu może zmniejszyć ryzyko rozwoju choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy.
Olejek geraniowy
Olejek geraniowy uzyskuje się przez destylację parą wodą. Zawiera on głównie alkohole terpenowe: geraniol, cytrenol i nerol. Jest używany w kosmetyce i perfumerii. Można stosować go do kąpieli, masażu czy inhalacji.
Wykazuje działanie: relaksacyjne, przeciwdepresyjne, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, immunostymulujące, przeciwzapalne, przeciwłojotokowe, tonizujące, przeciwbólowe, wykrztuśne, żółciopędne, moczopędne, obniżające ciśnienie krwi. Poleca się go na złagodzenie zwiększonego napięcia nerwowego, zespołu napięcia przedmiesiączkowego (PMS) i dolegliwości związanych z menopauzą. Olejek geraniowy wspomaga leczenie oparzeń, owrzodzeń, trądziku, egzemy, łupieżu, cellulitu, zakażeń jamy ustnej. Może także służyć jako środek odstraszający owady.
