Uciążliwy problem laryngologiczny
Początkowo polipy nosa nie są bolesne, ale jeśli dojdzie do znacznego ich rozrostu mogą powodować niedogodności ze strony układu oddechowego.
Polipy nosa
Polipy to miękkie i bezbolesne rozrosty tkanek o nienowotworowym charakterze. Pochodzą one z błony śluzowej w przewodach nosowych oraz zatok przynosowych. Przyjmują zazwyczaj kształt kropli wody lub uszypułowanych winogron. Często rozwijają się w miejscu, gdzie zatoki przynosowe uchodzą do jam nosa, najczęściej u młodych dorosłych lub osób w wieku średnim. Przeważnie są związane z długim, trwającym ponad 12 tygodni, stanem zapalnym błony śluzowej nosa i zatok. Polipy występują u około 4 % populacji. Są grupy osób, u których ryzyko powstania polipów jest większe, czyli chorzy na: astmę, alergiczne grzybicze zapalenie zatok, mukowiscydozę oraz osoby z rodzinnym wywiadem w kierunku polipów nosowych.
Objawy i geneza
Niestety przyczyna powstawania polipów nie jest do końca znana. Wydaje się, że ma to związek z inną odpowiedzią immunologiczną na zakażenie. Potwierdza to odmienny obraz układu odpornościowego między osobami z zapaleniem zatok a chorymi z zapaleniem zatok i polipami. W zależności od rozmiaru polipy mogą dawać różne objawy. Małe polipy zazwyczaj nie dają objawów, natomiast duże mogą powodować: wyciek surowiczej lub ropnej treści z nosa, uczucie zatkania nosa, spływanie treści surowiczej po tylnej ścianie gardła, łzawienie, upośledzenie smaku i węchu. Mogą one również blokować ujście zatok do jam nosa i powodować bóle głowy, zębów oraz chrapanie. Ponieważ ograniczają przepływ powietrza przez nos i usuwanie wydzielin z zatok, zwiększają ryzyko nawracających zakażeń górnych dróg oddechowych.
Diagnostyka i leczenie
Aby rozpoznać polipy nosa lekarz wykonuje badanie laryngologiczne, a jeżeli są potrzebne, to i dodatkowe badania. W przypadku polipów o dużych rozmiarach rynoskopia przednia (badanie wziernikiem nosowym) może wystarczyć. Aby sprecyzować konkretną lokalizację polipów można wykonać tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny. Jeżeli pacjent ma drożny nos, leczeniem z wyboru jest podanie glikokortykosteroidów donosowych. W razie zatkanego nosa lub jednoczesnej astmy oskrzelowej podaje się glikokortykosteroidy doustnie, a następnie miejscowo. Kiedy takie leczenie nie pomaga, można usunąć polipy operacyjnie, ale wtedy, gdy są liczne lub o dużych rozmiarach.
Podsumowanie
Polipy nosa to bezbolesny rozrost tkanki wywodzący się z błony śluzowej nosa i zatok przynosowych. Mogą dawać różne objawy, jak: uczucie zatkania nosa, wyciek wydzieliny surowiczej lub ropnej, łzawienie, upośledzenie smaku i węchu. Leczenie polega na podawaniu glikokortykosteroidów lub na zabiegu chirurgicznym, jeżeli terapia nie przynosi efektu.
Bibliografia
Zagor M., Polipy nosa, Medycyna Praktyczna dla Pacjentów 8.01.2018, online: https://www.mp.pl/pacjent/otolaryngologia/choroby/choroby-nosa-i-zatok/106002,polipy-nosa [18.10.2019]
Kasprzyk A., Kwast P., Zawadzka-Głos L., Charakterystyka kliniczna pacjentów z polipem choanalnym leczonych w klinice Otolaryngologii Dziecięcej WUM, New Medicine 2017, nr 3, s. 71–76
W tej samej kategorii