Kuskus pochodzi z Afryki Północnej, produkowany jest tradycyjnie w Maroku, Turcji oraz Egipcie. W zależności od kraju wytwarza się go z różnych zbóż, najczęściej z jęczmienia, pszenicy lub sorgo. Tradycyjnie zaliczany jest do kasz, jednak proces produkcji sprawia, że bardziej przypomina makaron. Kiedyś produkowano go z rozdrobnionych ziaren, które moczono i obtaczano w mące, a teraz częściej mąkę miesza się z wodą lub, według niektórych przepisów, z odrobiną mleka, a następnie tak potrząsa, aby powstały niewielkie granulki.
Sposoby jedzenia
Tego dostępnego w sklepach kuskusu nie trzeba gotować, wystarczy zalać gorącą wodą i poczekać aż napęcznieje, co sprawia, że chętnie jest stosowany w kuchni. Tradycyjnie jest jednak gotowany na parze. Stanowi świetną podstawę sałatek – najbardziej popularna jest tabbouleh, do której dodaje się dużo natki pietruszki. W tradycyjnej kuchni marokańskiej jest podawany do mięs, np. baraniny, gotowany na parze z rodzynkami lub podawany jako gęsta zupa.
Właściwości odżywcze
Jakość i walory odżywcze kuskusu zależą przede wszystkim od tego z jakich zbóż został on wyprodukowany. Kuskus zawiera przede wszystkim węglowodany, głównie skrobię, stanowią one około 70% suchej masy kuskusu. Poza tym w kuskusie jest sporo białka – ok. 12%, a niewiele tłuszczów. Niektóre odmiany kuskusu zawierają więcej białka – jeśli dodawane są mąki sojowe lub owsiane. Kuskus zawiera także sód, potas oraz wapń, w szczególności jeśli produkowany jest z wykorzystaniem mąki sojowej. W kuskusie znajduje się także witamina B9 oraz żelazo, które zapobiegają niedkrwistości.
Zawartość błonnika
Oczywiście zawiera także błonnik pokarmowy, niezbędny do prawidłowego działania układu pokarmowego, przede wszystkim jelit. Jest go jednak mniej niż w innych kaszach. Błonnik jest pokarmem mikroflory jelitowej i zapewnia jej prawidłowy skład i funkcjonowanie. Poza tym przyspiesza perystaltykę jelit i pomaga zapobiegać zaparciom. Najwięcej błonnika znajduje się w kuskusie razowym – przygotowywanym z pełnych ziaren zbóż.
