Zastosowanie glonów w dietetyce

Spirulina to zbiorcza nazwa kilku gatunków glonów należących do cyjanobakterii, inaczej nazywanych sinicami. Jednym z gatunków znajdujących się w tej mieszance jest Artthrospira platensis. Spirulina jest bogata w białko, w wysuszonej znajduje się nawet 70% białka. Zawiera wiele witamin oraz beta-karoten i minerały, takie jak: magnez, wapń, fosfor, żelazo i jod.

Dzięki tym właściwościom przez wiele lat badano jej właściwości oraz możliwości masowej uprawy. Jadali ją Majowie i Aztecy, a także w czasach nowożytnych – mieszkańcy Czadu.

Suplementacja diety

Obecnie spirulinę najczęściej stosuje się jako suplement diety, przede wszystkim ze względu na jej dużą zawartość białka, przy jednoczesnej niewielkiej zawartości tłuszczu. Poza tym spirulina zawiera dużo witamin, w tym witaminy A, a także beta-karotenu prekursora tej witaminy.

Silne właściwości przeciwutleniające

Witamina A jest bardzo ważnym i silnym przeciwutleniaczem, ale nie jedynym w spirulinie. Znajdują się w niej bowiem barwniki roślinne: fitocyjanina oraz fitocyjanobilina, a także inne witaminy, w tym C.

Substancje te dezaktywują wolne rodniki – bardzo reaktywne cząsteczki, które uszkadzają komórki organizmu i mogą doprowadzać nawet do powstawania nowotworów.

Barwniki dla ochrony nerek

Zawartych w spirulinie barwników roślinnych mogą używać także chorzy na cukrzycę. Dzięki właściwościom przeciwutleniającym mogą chronić nerki przed uszkodzeniami.

Obniżanie poziomu cholesterolu

Regularne przyjmowanie spiruliny ma także korzystny wpływ na gospodarkę tłuszczową. Powoduje to obniżenie poziomu trójglicerydów oraz „złego” cholesterolu (LDL) we krwi. Jednocześnie powoduje podniesienie poziomu cholesterolu HDL, który jest korzystny dla zdrowia.

Dzięki temu spirulina działa hepatoprotekcyjnie, czyli chroni wątrobę przed przeciążeniem i uszkodzeniami. Obniżenie poziomu cholesterolu LDL oraz trójglicerydów we krwi chroni także układ krążenia przed odkładaniem się płytek miażdżycowych, prowadzących do choroby wieńcowej.