Łopian – na trawienie i zdrową skórę
Łopian jest pospolitą rośliną dwuletnią należącą do rodziny astrowatych. W Polsce występują 4 jego gatunki: łopian gajowy (Arctium nemorosum), łopian mniejszy (Arctium minus), łopian pajęczynowaty (Arctium tomentosum) i łopian większy (Arctium lappa). Łopian jest szeroko stosowany w medycynie naturalnej i kosmetyce. Pomaga zwalczyć dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego i poprawić kondycję skóry oraz włosów.
Przydrożny chwast
Łopian występuje w strefie umiarkowanej Europy i Azji. Często porasta tereny przydrożne, ruderalne, brzegi lasów i zarośla. Łopian osiąga wysokość do 2 m. Charakterystyczne dla rośliny są purpurowe kwiaty zebrane w koszyczki, okryte haczykami, rozgałęziona łodyga i sercowato-jajowate liście, pokryte od dołu kutnerowym owłosieniem. Owoce łatwo przyczepiają się do sierści zwierząt, co sprzyja rozsiewaniu nasion.
Pożyteczny korzeń
W celach leczniczych stosuje się głównie korzeń łopianu, zebrany wczesną wiosną lub jesienią, oczyszczony i wysuszony. Korzeń łopianu zawiera: poliacetyleny (trideca-1,11-dien-3,5,7,9-tetrain), olejki eteryczne, inulinę, kwasy organiczne, laktony gwajanowe (lappafen), lignany (arktygenina, arktyina, trachelogenina, lappaol F, diarktygenina) fitosterole, śluzy, fenolokwasy (kwas kawowy i chlorogenowy), sole potasu, magnezu i wapnia. Przygotowuje się z niego olej łopianowy, odwar, nalewkę, sok. Przetwory z łopianu stosuje się zarówno zewnętrznie, jak i wewnętrznie. Oprócz korzenia do celów leczniczych służyć mogą liście i owoce.
Dobroczynne właściwości
Łopian pobudza wytwarzanie soku żołądkowego i żółci oraz zwiększa aktywność enzymów trzustkowych, dzięki czemu poprawia trawienie. Działa moczopędnie i napotnie. Wspomaga diurezę i ułatwia oczyszczanie organizmu z toksyn. Przyspiesza metabolizm i działa immunostymulująco. Ma też właściwości antyseptyczne, grzybobójcze, bakteriobójcze, przeciwzapalne. Znajdujące się w łopianie lignany hamują aktywność syntazy tlenku azotu (iNOS) i prozapalnych cytokin oraz pobudzają apoptozę komórek nowotworowych.
Łopian ma działanie hipoglikemizujące – obniża poziom glukozy we krwi u osób z cukrzycą typu II. Za jego właściwości przeciwcukrzycowe odpowiadają: kwas arktygenowy i inulina, które pobudzają wydzielanie insuliny przez trzustkę i opóźniają wchłanianie glukozy.
Naturalny lek
Łopian znajduje zastosowanie w terapii nieżytów przewodu pokarmowego, infekcji dróg moczowych (przebiegających ze skąpomoczem), chorób pęcherzyka żółciowego i wątroby, zaburzeń przemiany materii, cukrzycy. Wchodzi w skład ziołowych mieszanek na odchudzanie i oczyszczanie organizmu.
W kosmetyce
Łopian ma korzystne działanie na skórę, dlatego jest ważnym składnikiem kosmetyków (szamponów, kremów) o działaniu antyseptycznym, przeciwłupieżowym, przeciwzapalnym i przeciwtrądzikowym. Stosuje się go w terapii trądziku, łupieżu, łojotoku, grzybic, łysienia, czyraków. Olej z łopianu nadaje się do pielęgnacji skóry wrażliwej i suchej.
Przeciwwskazania
Łopianu nie powinny przyjmować kobiety ciężarne i karmiące oraz osoby uczulone na rośliny z rodziny astrowatych. Należy zachować ostrożność w przypadku przyjmowania leków przeciwcukrzycowych.
