Odkryta w latach 30 XX wieku witamina K uznana została za witaminę decydującą w dużym stopniu o właściwym krzepnięciu krwi. Kilka lat po jej odkryciu wyizolowano witaminę K1 i witaminę K2. Różnią się one nie tylko budową chemiczną, ale również aktywnością biologiczną pod względem wpływu na organizm ludzki. Witamina K1 jest słabo wchłaniana, natomiast K2 jest redystrybuowana przez krew całego organizmu.
Przyczynami niedoboru tej witaminy może być spadek bakterii jelitowych oraz spożywanie doustnych leków przeciwkrzepliwych, które mogą blokować aktywność samej witaminy K. Jej niedostatek może prowadzić do znacznego obniżenia czynników krzepnięcia w osoczu krwi, co w konsekwencji może prowadzić do zaburzeń procesu krzepnięcia w związku z czym wzrasta skłonność do krwawienia i powstawania sińców na ciele.
Najnowsze badania wykazały, że witamina K2 działa na wiele ważnych funkcji organizmu. Odgrywa główną rolę przy utrzymywaniu odpowiedniej gęstości kości dzięki czemu ułatwia transportowanie do nich wapnia z krwi. Witamina ta też jest niezbędna dla białek, których zadaniem jest regulowanie poziomu wapnia w tętnicach.
Regularne zażywanie witaminy K2 może wpłynąć na wydolność sportową i zapobiegać urazom, zdrowie mózgu i skóry oraz na wchłaniani minerałów. K2 może się okazać bardzo przydatna przy leczeniu:
• artretyzmu, bólów i stanów zapalnych
• stwardnienia rozsianego
• układu sercowo-naczyniowego
• otyłości
• osłabienia mięśni, zespołu przewlekłego zmęczenia
• cukrzycy
Witamina K2 jest w stanie osłaniać organizm przed wieloma chorobami, a dodatkowo nie wykazuje właściwości toksycznych. Wystarczająca i maksymalna ilość do spożycia to 100 mikrogramów na dobę. Trzeba pamiętać o tym, aby spożywać ją razem z potrawami obfitującymi w tłuszcze. Pomocna może okazać się również witamina D3 przy spożywaniu witaminy K2 gdyż oddziaływują na siebie synergicznie, co oznacza, iż wzmacniają nawzajem swoje działanie.
