Kora magnolii lekarskiej w medycynie

Kora otrzymywana z magnolii ma szerokie zastosowanie w medycynie, a to za sprawą zawartych w niej polifenoli oraz honokiolu i magnololu.

Właściwości i zastosowanie

Magnolie to popularne drzewa i krzewy ozdobne wyróżniające się efektownymi kwiatami. W stanie naturalnym rośliny te występują głównie na terenie Azji Wschodniej, Ameryki Północnej i Południowej. W tradycyjnej medycynie chińskiej, koreańskiej i japońskiej szeroko stosowana jest kora magnolii lekarskiej (Magnolia officinalis cortex). Znajdujące się w niej związki budzą coraz większe zainteresowanie naukowców.

Źródło dobroczynnych substancji

Do rodzaju magnolia zalicza się około 250 gatunków. Spośród nich największe znaczenie medyczne ma magnolia lekarska (Magnolia officinalis) rosnąca w Chinach. Podstawowym surowcem leczniczym jest kora tej rośliny, zbiór od kwietnia do czerwca.

Kora magnolii zawiera ponad 250 różnych związków. Głównymi substancjami aktywnymi są polifenole, pochodne ligandu – honokiol i magnolol. Związki te wykazują właściwości: przeciwzapalne, przeciwutleniające, przeciwnowotworowe, przeciwmiażdżycowe, przeciwbakteryjne, wątroboochronne, neuroochronne, przeciwzakrzepowe. Działają hamująco na ośrodkowy układ nerwowy, zwiększając wydzielanie kwasu gamma-aminomasłowego w synapsach. Wykazują aktywność przeciwlękową i przeciwdepresyjną. Ułatwiają zasypianie i poprawiają jakość snu.

Do innych substancji bioaktywnych ekstraktu z kory magnolii należą alkaloidy, m.in. magnokuraryna, magnofloryna.

Lecznicze właściwości

Substancje zawarte w korze magnolii działają rozkurczowo na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego. Wyciąg z kory łagodzi więc dolegliwości żołądkowo-jelitowe (biegunki, nadmierne skurcze, wzdęcia, bóle).

Honokiol i magnolol są użyteczne w terapii cukrzycy. Powodują zmniejszenie poziomu glukozy we krwi na czczo i stymulują wychwyt glukozy przez adipocyty. Regulują gospodarkę węglowodanową i tłuszczową.

Uspokajające działanie kory magnolii wykorzystywane jest w terapii depresji, bezsenności, nerwicy lękowej, nerwicy wegetatywnej i zaburzeń nastroju związanych z menopauzą. Ze względu na działanie neuroochronne magnolia znajduje również zastosowanie w profilaktyce demencji czy choroby Alzheimera.

Ekstrakt z kory magnolii polecany jest jako środek przeciwastmatyczny. Hamuje reakcje alergiczne typu IV, rozluźnia mięśnie, rozkurcza oskrzela, łagodzi duszności.

Magnolia może wspomóc profilaktykę nowotworów i miażdżycy oraz higienę jamy ustnej. Warto stosować ją przy przeziębieniach i bólach różnego pochodzenia (nerwów, mięśni, głowy). Kosmetyki z dodatkiem ekstraktu z kory magnolii opóźniają procesy starzenia się skóry, łagodzą podrażnienia i redukują wypryski. Nadają się do pielęgnacji skóry dojrzałej, wrażliwej i trądzikowej.

Przeciwwskazania

Kory magnolii nie powinny stosować ciężarne ani karmiące, ani dzieci. Szczególną ostrożność muszą zachować osoby ze skłonnością do krwawień. Ekstrakt może wchodzić w interakcje z lekami uspokajającymi, nasilając ich działanie.

Bibliografia

Kędzia B., Nowości bibliograficzne, Postępy Fitoterapii 2002, nr 3–4, s. 78–80.

Poivre M., Duez P., Biological activity and toxicity of the Chinese herb Magnolia officinalis Rehder and E. Wilson (Houpo) and its constituents, Journal of Zheijang University Science B 2017, nr 18 (3), s. 194–214.

Mirska D., Jambor J., Magnolia – zachwyca urodą i… leczy, Naturalnieozdrowiu.pl 16.04.2019, online: https://naturalnieozdrowiu.pl/magnolia-zachwyca-uroda-i-leczy/ [dostęp: 24.10.2019].

Lee Y.J., Lee Y.M., Lee C.K. i in., Therapeutic applications of compounds in the Magnolia family, Pharmacology and Therapeutics 2011, nr 130 (2), s. 157–176.

Kochanowski J., Honokiol – potencjalne możliwości zastosowania w chorobach układu nerwowego, Neurologia Praktyczna 2017, nr 6, s. 1–4.