Anoreksja - śmiercionośne zaburzenia odżywiania

Anoreksja czyli jadłowstręt psychiczny jest śmiertelnie niebezpieczną chorobą objawiającą się nadmierną utratą wagi i wymaga pomocy specjalisty.

Anoreksja

Jest to zaburzenie odżywiania polegające na dążeniu osoby chorej do zbyt dużej utraty masy ciała lub podtrzymywaniu zbyt niskiej masy ciała. Medycznie nazywane jadłowstrętem psychicznym. Polega głównie na ograniczaniu liczby i częstości posiłków, wyłączaniu potencjalnie kalorycznych produktów. Oprócz tego osoba chora na anoreksję dodatkowo wykonuje intensywne ćwiczenia fizyczne, stosuje środki przeczyszczające i moczopędne lub wywołuje wymioty.

Objawy

Najbardziej widocznym objawem jest niska masa ciała lub niepokojąco szybka utrata wagi. Zachwiana jest równowaga hormonalna, co skutkuje najczęściej brakiem miesiączki u kobiet oraz zaburzeniami potencji i spadkiem libido u mężczyzn. Ponieważ chorzy na anoreksję przyjmują niewystarczającą ilość pokarmu, a zatem i mikro-, makroelementów i witamin, mogą wystąpić u nich różne zaburzenia. Należą do nich: obniżenie ciśnienia krwi, zaburzenia rytmu serca, omdlenia i zawroty głowy, łysienie, obrzęki, suchość skóry, zaniki mięśniowe oraz próchnica, jeśli prowokują wymioty. Mogą towarzyszyć: obniżenie nastroju, drażliwość, lękliwość oraz poczucie braku sensu życia.

Rozpoznanie choroby i pomoc choremu

Trudno rozpoznać anoreksję zwłaszcza w początkowym stadium, ponieważ często chory zaczyna od chęci „zgubienia kilku kilogramów”. Jeżeli najbliżsi podejrzewają u członka rodziny anoreksję, ten ukrywa ograniczanie posiłków, tłumaczy, że jadł wcześniej w samotności, a w rzeczywistości np. wyrzucił jedzenie. Przy rozpoznawaniu jadłowstrętu psychicznego oprócz nieprawidłowo niskiej wagi czy szybkiej utraty masy ciała warto zwrócić uwagę na to czy osoba regularnie się waży. Chore osoby często ściśle kontrolują swoją wagę i mogą się ważyć nawet kilka razy dziennie. Takie zachowanie może pomóc w rozpoznaniu zaburzenia. Ważne jest, aby przy najmniejszej wątpliwości dotyczącej zdrowia danej osoby nie zastanawiać się czy „to już anoreksja”, tylko motywować do skorzystania z pomocy psychologa lub psychiatry. Specjaliści ci przeprowadzą wywiad i w razie rozpoznania choroby zaproponują leczenie. Niestety, najczęściej osoby cierpiące na jadłowstręt psychiczny nie zauważają swojego problemu i nie zgadzają się na pomoc specjalisty. Nie można leczyć chorego bez jego zgody, chyba że stan zdrowia zagraża jego życiu. Nie należy w takim wypadku rezygnować, ale motywować i zachęcać go do zasięgnięcia porady specjalisty i leczenia.

Podsumowanie

Anoreksja, inaczej jadłowstręt psychiczny, to zaburzenie odżywiania, w którym chory odmawia lub ogranicza posiłki, co skutkuje nadmierną utratą masy ciała. Wiąże się to również z innymi konsekwencjami, jak: zaburzenia miesiączkowania, wypadanie włosów, omdlenia, zaniki mięśni czy niskie ciśnienie krwi. W razie podejrzenia anoreksji u bliskiej osoby należy zachęcać ją do skorzystania z pomocy psychologa lub psychiatry.

Bibliografia

Kręgielska-Narożna, M. Walczak-Gałęzewska, I. Lis, P. Bogdański, Jadłowstręt psychiczny. Co widzą „motyle”, Farmacja Współczesna 2014, nr 7, s. 1–6.

Borowiecka-Kluza, Zaburzenia odżywiania (anoresksja i bulimia), Medycyna Praktyczna 18.06.2015, online: https://www.mp.pl/pacjent/psychiatria/choroby/75618,zaburzenia-odzywiania [dostęp 30.07.2019].

Borowiecka-Kluza, Jak pomóc osobie z anoreksją?, Medycyna Praktyczna 14.03.2012, online: https://www.mp.pl/pacjent/dieta/lista/61500,jak-pomoc-osobie-z-anoreksja [dostęp 30.07.2019]