Konsekwencje zarażenia tasiemcem

Bąblowica jest chorobą wywoływaną przez larwy tasiemca, którego głównymi żywicielami są psy i lisy, a człowiek jest żywicielem pośrednim.

Bąblowica

To choroba wywołana przez larwy tasiemców z rodziny Echinococcus. Bąblowica może być jednokomorowa i jest wtedy wywołana przez Echinococcus granulosus czyli tasiemca żerującego na psach lub wielokomorowa spowodowana przez Echinococcus multilocularis, który atakuje lisy. W obu przypadkach człowiek jest żywicielem przypadkowym i zaraża się przez spożycie zanieczyszczonego przez odchody zwierząt pożywienia (np. jagód leśnych) ewentualnie przez zanieczyszczone ręce np.po głaskaniu zakażonego psa ( jaja tasiemca mogą być na sierści zwierzęcia). Po spożyciu jaj tasiemca w jelitach wykluwają się larwy, które następnie przechodzą przez błonę śluzową jelit i dostają się do wątroby. Większość larw zagnieżdża się w wątrobie gdzie tworzy dobrze odgraniczoną torbiel jednak część z nich przenika do układu krążenia dzięki któremu dostaje się do innych oddalonych narządów takich jak płuca lub rzadziej śledziona czy mózg i tam tworzy torbiele.

Objawy

Objawy bąblowicy zależą od ilości oraz wielkości torbieli oraz ich lokalizacji. W większości przypadków początkowo jest bezobjawowa. Wraz z powiększaniem się torbieli mogą zacząć pojawiać się bóle brzucha, uczucie wzdęcia, uczucie rozpierania w nadbrzuszu czy nudności. Jeżeli torbiel uciska drogi żółciowe mogą powodować żółtaczkę oraz nadciśnienie wrotne (które w przewlekłym przebiegu może prowadzić do wodobrzusza, żylaków przełyku, niewydolności wątroby). Torbiele w płucach mogą powodować kaszel, krwioplucie, bóle w klatce piersiowej. Jeżeli torbiele występują w mózgu szybko prowadzą do bólów głowy, nudności i wymiotów a po dłuższym okresie może powodować padaczkę. Szczególnie niebezpieczne może być pęknięcie torbieli, która może dawać objawy wstrząsu anafilaktycznego i być stanem zagrożenia życia.

Diagnostyka i leczenie

Bąblowica reprezentuje mało charakterystyczne objawy dlatego jej diagnostyka opiera się głównie na badaniach serologicznych oraz obrazowych (np. USG wątroby aby uwidocznić znajdujące się w niej torbiele). Aby rozpoznać gatunek tasiemca wywołującego bąblowicę bada się obecność swoistych przeciwciał IgG w surowicy lub pobiera się materiał do badania histologicznego lub cytologicznego. W przypadku małych torbieli zalecana jest obserwacja. W przypadku większych torbieli zalecane jest ich wycięcie w ośrodkach specjalistycznych oraz podawanie leków przeciwpasożytniczych. Ponieważ leczenie bąblowicy jest trudne bardzo ważna jest jej profilaktyka czyli odrobaczanie psów, praca w rękawicach w przypadku pracy z ziemią oraz dokładne mycie owoców, warzyw oraz runa leśnego.

Podsumowanie

Bąblowica to choroba wywołana przez larwy tasiemca Echinococcus, które osiadają w wątrobie i innych narządach tworząc torbiele. Ich przebieg może przez długi czas być bezobjawowy, ale torbiele z każdym rokiem powiększają się i z czasem mogą się pojawić bóle brzucha, wymioty, żółtaczka a nawet niewydolność wątroby. Rozpoznanie ustalane jest na podstawie badań obrazowych i serologicznych. Obecnie jedynym leczeniem bąblowicy jest chirurgiczne usuwanie torbieli dlatego ważna jest profilaktyka taka jak odrobaczanie psów czy mycie owoców przed spożyciem.

[su_accordion]
[su_spoiler title="Bibliografia" style="fancy"]

Duszczyk E., Bąblowica, Medycyna Praktyczna dla Pacjentów 05.06.2017, online: https://www.mp.pl/pacjent/choroby-zakazne/choroby/zarazenia-pasozytnicze/157118,bablowica [16.07.2020]

Szczeklik A., Gajewski P.,Interna Szczeklika. Mały podręcznik 2017/2018, wyd. 9, Medycyna

Praktyczna, Kraków 2017, s. 1198-1201

[/su_spoiler]
[/su_accordion]