Konsekwencje zarażenia tasiemcem

Bąblowica jest chorobą wywoływaną przez larwy tasiemca, którego głównymi żywicielami są psy i lisy, a człowiek jest żywicielem pośrednim.

Bąblowica

To choroba wywołana przez larwy tasiemców z rodziny Echinococcus. Bąblowica może być jednokomorowa i jest wtedy wywołana przez Echinococcus granulosus czyli tasiemca żerującego na psach lub wielokomorowa spowodowana przez Echinococcus multilocularis, który atakuje lisy. W obu przypadkach człowiek jest żywicielem przypadkowym i zaraża się przez spożycie zanieczyszczonego przez odchody zwierząt pożywienia (np. jagód leśnych) ewentualnie przez zanieczyszczone ręce np.po głaskaniu zakażonego psa ( jaja tasiemca mogą być na sierści zwierzęcia). Po spożyciu jaj tasiemca w jelitach wykluwają się larwy, które następnie przechodzą przez błonę śluzową jelit i dostają się do wątroby. Większość larw zagnieżdża się w wątrobie gdzie tworzy dobrze odgraniczoną torbiel jednak część z nich przenika do układu krążenia dzięki któremu dostaje się do innych oddalonych narządów takich jak płuca lub rzadziej śledziona czy mózg i tam tworzy torbiele.

Objawy

Objawy bąblowicy zależą od ilości oraz wielkości torbieli oraz ich lokalizacji. W większości przypadków początkowo jest bezobjawowa. Wraz z powiększaniem się torbieli mogą zacząć pojawiać się bóle brzucha, uczucie wzdęcia, uczucie rozpierania w nadbrzuszu czy nudności. Jeżeli torbiel uciska drogi żółciowe mogą powodować żółtaczkę oraz nadciśnienie wrotne (które w przewlekłym przebiegu może prowadzić do wodobrzusza, żylaków przełyku, niewydolności wątroby). Torbiele w płucach mogą powodować kaszel, krwioplucie, bóle w klatce piersiowej. Jeżeli torbiele występują w mózgu szybko prowadzą do bólów głowy, nudności i wymiotów a po dłuższym okresie może powodować padaczkę. Szczególnie niebezpieczne może być pęknięcie torbieli, która może dawać objawy wstrząsu anafilaktycznego i być stanem zagrożenia życia.

Diagnostyka i leczenie

Bąblowica reprezentuje mało charakterystyczne objawy dlatego jej diagnostyka opiera się głównie na badaniach serologicznych oraz obrazowych (np. USG wątroby aby uwidocznić znajdujące się w niej torbiele). Aby rozpoznać gatunek tasiemca wywołującego bąblowicę bada się obecność swoistych przeciwciał IgG w surowicy lub pobiera się materiał do badania histologicznego lub cytologicznego. W przypadku małych torbieli zalecana jest obserwacja. W przypadku większych torbieli zalecane jest ich wycięcie w ośrodkach specjalistycznych oraz podawanie leków przeciwpasożytniczych. Ponieważ leczenie bąblowicy jest trudne bardzo ważna jest jej profilaktyka czyli odrobaczanie psów, praca w rękawicach w przypadku pracy z ziemią oraz dokładne mycie owoców, warzyw oraz runa leśnego.

Podsumowanie

Bąblowica to choroba wywołana przez larwy tasiemca Echinococcus, które osiadają w wątrobie i innych narządach tworząc torbiele. Ich przebieg może przez długi czas być bezobjawowy, ale torbiele z każdym rokiem powiększają się i z czasem mogą się pojawić bóle brzucha, wymioty, żółtaczka a nawet niewydolność wątroby. Rozpoznanie ustalane jest na podstawie badań obrazowych i serologicznych. Obecnie jedynym leczeniem bąblowicy jest chirurgiczne usuwanie torbieli dlatego ważna jest profilaktyka taka jak odrobaczanie psów czy mycie owoców przed spożyciem.

Bibliografia

Duszczyk E., Bąblowica, Medycyna Praktyczna dla Pacjentów 05.06.2017, online: https://www.mp.pl/pacjent/choroby-zakazne/choroby/zarazenia-pasozytnicze/157118,bablowica [16.07.2020]

Szczeklik A., Gajewski P.,Interna Szczeklika. Mały podręcznik 2017/2018, wyd. 9, Medycyna

Praktyczna, Kraków 2017, s. 1198-1201