Nadczynność tarczycy – co za dużo, to niezdrowo

Bywa niebezpieczna, nierzadko spowodowana jest niedoborem jodu w diecie.

Tarczyca – lokalizacja i funkcje

Tarczyca jest gruczołem wydzielania wewnętrznego, położonym z przodu szyi. Produkuje hormony regulujące metabolizm całego organizmu, wpływające na jego wzrost i rozwój, a także niezbędne do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego.

Najważniejsze hormony produkowane przez tarczycę to trójjodotyronina (T3) i tyroksyna (T4).

Złoty środek czynności tarczycy

U osób zdrowych działalność wydzielnicza tego gruczołu regulowana jest przez przysadkę mózgową produkującą tyreotropinę (TSH). Zdarza się jednak, że praca tarczycy zostaje zaburzona. Zarówno niedobór, jak i nadmiar wydzielanych przez nią hormonów nie jest pożądany.

Niedoczynność tarczycy powoduje zwykle zwolnienie tempa metabolizmu, wzrost masy ciała, osłabienie i ospałość. Czasem tym symptomom towarzyszy także depresja. Równie niebezpieczna dla zdrowia jest nadczynność tarczycy, która objawia się pojawianiem się uczucia gorąca, zwiększeniem potliwości, znaczną utratą wagi i wytrzeszczem. Sama tarczyca ulega wtedy powiększeniu i jest widoczna pod skórą szyi jako wole.

Przyczyny nadczynności tarczycy

Nadczynność tarczycy często powodowana jest niedoborem jodu w diecie. Pierwiastek ten chroni gruczoł przed powstawaniem guzków, które z kolei powodują zwiększenie wydzielania hormonów.

Inną przyczyną nadczynności tarczycy bywają choroby warunkowane genetycznie, np. choroba Gravesa i Basedowa, a także zmiany zachodzące w gospodarce hormonalnej organizmu w czasie ciąży.

Lepiej zapobiegać, niż leczyć

Najważniejsze w zapobieganiu nadczynności tarczycy jest dbanie o dostarczanie organizmowi wystarczającej ilości jodu. Warto uważać na jego poziom w diecie, by uniknąć długotrwałego leczenia.

Jod najłatwiej dostarczyć przez spożywanie ryb morskich – takich jak: dorsz, mintaj, makrela, sardynki, tuńczyk – owoców morza i alg, np. chlorelli. Poza tym w dość dużych ilościach znajduje się on w nabiale i jajach kurzych, szczególnie jeśli zwierzęta, od których one pochodzą, żyły w regionie położonym blisko morza. Dość dużo jodu można też znaleźć w szpinaku i brokułach, a także, co ciekawe, w winogronach.

Bibliografia

https://journals.viamedica.pl/choroby_serca_i_naczyn/article/view/12137
https://journals.viamedica.pl/problemy_pielegniarstwa/article/view/23426
http://online.liebertpub.com/doi/pdf/10.1089/thy.2016.0457