Azjatyckie cenne pnącze
Pieprz czarny (łac. Piper nigrum) to niewielkie pnącze pochodzące z Indii, gdzie rośnie w wiecznie zielonych lasach strefy tropikalnej i subtropikalnej; obecnie uprawiany na całym świecie w tych strefach klimatycznych.
Z pieprzu pozyskuje się owoce. W zależności od przygotowania ich i czasu zrywania, uzyskuje się inną przyprawę – pieprz biały, czarny, czerwony lub zielony.
Król przypraw
Pieprz jest nazywany królem przypraw. Znany jest praktycznie w każdej kuchni, na całym świecie. W średniowieczu nazywany był czarnym złotem i często stosowany jako środek płatniczy. Jego wpływ na historię naszej cywilizacji trudno dokładnie oszacować, ale pierwsze wzmianki o nim pojawiają się na egipskich papirusach datowanych na 1550 r. przed naszą erą. Był jedną z przypraw, po które wybierały się całe wyprawy z Europy na Daleki Wschód, a później – jedną z przyczyn kolonizacji terytoriów zamorskich przez europejskie monarchie.
W XII i XIII wieku naszej ery pieprz był już szeroko rozpowszechniony w całej Europie, a jego konsumpcja stale rosła. Pozwalał na konserwację mięsa i innych potraw, przede wszystkim dzięki swoim właściwościom przeciwbakteryjnym.
Pieprz współcześnie
Obecnie głównymi producentami pieprzu są Indie, Malezja i Brazylia. Szacuje się, że na całym świecie uprawy pieprzu zajmują powierzchnię 404 000 ha i że produkuje się 180 000 ton pieprzu rocznie.
Nie tylko przyprawa
Pieprz jest nie tylko przyprawą. W medycynie chińskiej, a także w starożytnej Grecji i w Rzymie stosowany był jako środek przeciwbólowy oraz na dolegliwości żołądkowe.
Obecnie jest częstym dodatkiem do suplementów diety przede wszystkim ze względu na zawartość piperyny – alkaloidu o właściwościach przeciwutleniających, przeciwzapalnych i przeciwbólowych. Piperyna przyspiesza też metabolizm, przez co znajduje zastosowanie w preparatach wspomagających odchudzanie.
