Zioła na regenerację wątroby
Najważniejszą substancją wspierającą wątrobę jest sylimaryna z ostropestu plamistego, ale to nie jedyna roślina która może pomóc.
Rośliny działające ochronnie i regenerująco
Wątroba to największy gruczoł w ludzkim organizmie. Od jej prawidłowego funkcjonowania zależy homeostaza organizmu. Wątroba uczestniczy w detoksykacji, procesach odpornościowych, wytwarzaniu żółci, magazynowaniu niektórych substancji, przemianach tłuszczów, białek i węglowodanów. W profilaktyce i terapii chorób wątroby użyteczne są zioła i substancje naturalne.
Ostropest plamisty (Sylibum marianum)
Jest najczęściej stosowanym lekiem roślinnym w chorobach wątroby. Substancją czynną surowca jest zespół 4 flawonolignanów (sylibina, izosylibina, sylidianina i sylikrystyna), określany jako sylimaryna. Głównym (60-70%) składnikiem kompleksu jest sylibina.
Ostropest plamisty chroni komórki wątroby przed szkodliwym działaniem alkoholu, toksyn, związków organicznych i nieorganicznych. Jego działanie opiera się na: hamowaniu wnikania toksyn do wnętrza hepatocytów, redukcji stanów zapalnych, ograniczeniu procesów włóknienia w wątrobie, utrzymywaniu stabilności środowiska wewnątrzkomórkowego. Ziele pobudza regenerację hepatocytów. Sylimaryna pobudza syntezę białek niezbędnych hepatocytom do wyrównania niedoboru enzymów i strukturalnych protein.
Ostropest plamisty używany jest w terapii: marskości i niewydolności wątroby, żółtaczki, stanów zapalnych i schorzeń wątroby spowodowanych nadużywaniem alkoholu, zatruciami toksynami czy lekami. Roślina może być stosowana również w celach profilaktycznych u osób żyjących w silnie zanieczyszczonym środowisku lub regularnie przyjmujących alkohol.
Karczoch zwyczajny (Cynara scolymus)
Surowcem leczniczym są świeże lub wysuszone liście karczocha. Ziele ma właściwości żółciotwórcze i żółciopędne. Ułatwia przepływ żółci, redukuje biosyntezę cholesterolu wątrobowego, wspomaga regenerację wątroby i chronią jej komórki przed uszkodzeniami.
Karczoch znajduje zastosowanie w przypadku: niewydolności wątroby, uszkodzeń wątroby wywołanych toksycznymi substancjami i lekami, żółtaczki, kamicy żółciowej, zaburzeń wydzielania żółci i trawienia tłuszczu. Za działanie rośliny odpowiadają: kwasy mono- i dikawoilochinowe (chlorogenowy, cynaryna) oraz flawonoidy (luteolina, cynarozyd).
Kurkuma (Curcuma L.)
Jej główną substancją aktywną jest kurkumina (żółty pigment występujący w kłączu). Roślina redukuje stany zapalne wątroby, zwiększa wydzielanie i przepływ żółci. Właściwości wątroboochronne kurkumy wynikają głównie z jej aktywności przeciwutleniającej.
Kurkuma jest użyteczna w przypadku: stanów zapalnych wątroby i dróg żółciowych, niewydolności i uszkodzeń wątroby, którym towarzyszy niedostateczne wydzielanie żółci.
Reishi (Ganoderma lucidum)
Biologiczną aktywność grzybów reishi warunkują głównie znajdujące się w nich polisacharydy i triterpeny. Ekstrakt z grzybów ma działanie wątroboochrone. Jest pomocny w przypadku zapalenia wątroby typu A, B i C, martwicy wątroby, uszkodzeń wątroby wywołanych alkoholem, lekami, toksynami.
Lecytyna rzepakowa
Lecytyna (fosfatydylocholina) jest fosfolipidem złożonym z dwóch kwasów tłuszczowych, kwasu fosforowego i choliny. Buduje błony komórkowe i odpowiada za gospodarkę cholesterolem. Przyjmowanie lecytyny normalizuje aktywność enzymów błon komórek wątroby, ogranicza apoptozę hepatocytów, wytwarzanie TNF-α przez komórki Kupffera i peroksydację lipidów, zapobiega włóknieniu wątroby, hamuje akumulację tłuszczów. Lecytyna rzepakowa wyróżnia się korzystną proporcją kwasów tłuszczowych omega-3 do omega-6.
Lecytyna znajduje zastosowanie w przypadku: wirusowego zapalenia wątroby, uszkodzeń wątroby wywołanych alkoholem i toksynami. Jest też skuteczna w łagodzeniu dolegliwości wywołanych chorobami wątroby (cholestaza, żółtaczka) i w profilaktyce stłuszczenia oraz marskości wątroby.
Bibliografia
Karłowicz-Bodalska K., Bodalski T., Znaczenie surowców roślinnych w leczeniu schorzeń wątroby, Postępy Fitoterapii 2007, nr 3, s. 155-167.
Ptasznik A., Rola sylimaryny w zapobieganiu i leczeniu chorób wątroby, Postępy Fitoterapii 2004, nr 4, s. 189-190.
Jankowski JM., Kurkuma jako lek przeciwzapalny i przeciwnowotworowy, Postępy Fitoterapii 2004, nr 2, s. 87-90.
Küllenberg D., Taylor LA., Schneider M. i in., Health effects of dietary phospholipids, Lipids in Health and Disease 2012, nr 11, doi:10.1186/1476-511X-11-3.
Jang SH., Cho SW., Yoon HM. i in., Hepatoprotective Evaluation of Ganoderma lucidum Pharmacopuncture: In vivo Studies of Ethanol-induced Acute Liver Injury, Journal of Pharmacopuncture 2014 nr 17(3), s. 16–24.
Głowniak K., Skalicka-Woźniak K., Widelski J., Ziołowy ratunek dla wątroby, Panacea 2009, nr 2 (27), s. 14-17.
Grys A., Hołderna-Kędzia E., Łowicki Z., Ganoderma lucidum – grzyb o cennych właściwościach farmakologicznych, Postępy Fitoterapii 2011, nr 1, s. 28-33.
W tej samej kategorii