Przewlekłe zapalenie układu pokarmowego dotyka najczęściej młodych ludzi
Czym jest choroba Leśniowskiego-Crohna?
Choroba Leśniowskiego-Crohna to jedna z chorób autoimmunologicznych. Jest to grupa chorób, w których układ immunologiczny, czyli odpornościowy, organizmu niszczy własne komórki i tkanki. Choroba Leśniowskiego-Crohna to przewlekłe schorzenie z grupy nieswoistych chorób zapalnych przewodu pokarmowego. Pojawia się w różnym przedziale wiekowym, ale najczęściej dotyczy osób młodych. Przyczyny jej powstawania nie są do końca znane, jednak można wyodrębnić kilka czynników, które mogą być za nią odpowiedzialne: genetyczne, środowiskowe, bakteryjne, immunologiczne i psychologiczne. Za najważniejsze z tej grupy można uznać czynniki środowiskowe, przy czym największe znaczenie mają: flora jelitowa, związki chemiczne zawarte w pożywieniu, dieta, palenie papierosów, leki, infekcje, a także – w dużej mierze – stres.
Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna
Lokalizacja choroby Leśniowskiego-Crohna może być różna, a tym samym różne mogą być także jej objawy. Występuje najczęściej w okolicy krętniczo-kątniczej, jelicie krętym, jelicie grubym i w okolicy okołoodbytniczej. W zależności od miejsca występowania mogą pojawić się następujące objawy:
- bóle jamy brzusznej,
- biegunka,
- nudności,
- ból w okolicy prawego dołu biodrowego,
- leukocytoza (nadmiar białych krwinek),
- upośledzenie drożności jelit,
- objawy pozajelitowe, tj. objawy stawowe, kostne, skórne, oczne, hepatologiczne.
Leczenie
Choroba Leśniowskiego-Crohna przy obecnym stanie medycyny jest chorobą nieuleczalną. Cele leczenia to zmniejszenie stanu zapalnego oraz redukcja występujących objawów. Możliwe jest osiągnięcie remisji choroby, czyli stanu wolnego od objawów, który może utrzymać się nawet wiele lat. Najczęściej jednak schorzenie powraca, a leczenie należy w takim wypadku zaczynać od samego początku.
U pacjentów stosuje się:
- sterydy,
- leki przeciwzapalne,
- odpowiednią dietą, w której należy ograniczyć lub wyeliminować spożycie produktów mlecznych, pszennych (ze względu na często występujące nietolerancje), wzdymających oraz ciężkostrawnych,
- w najcięższych przypadkach – zabiegi chirurgiczne.
Naturalne metody walki z chorobą
Poza dietą w chorobie Leśniowskiego Crohna warto również sięgnąć po inne, naturalne rozwiązania. W celu doprowadzenia do remisji choroby można zainteresować się fitoterapią, czyli ziołolecznictwem. Niezastąpiony w dolegliwościach jelitowych jest rumianek, ponieważ łagodzi skurcze i likwiduje wzdęcia. Potwierdzone naukowo jest przeciwzapalne działanie ekstraktu z boswellii serraty, czyli kadzidłowca indyjskiego. Stosuje się go w kapsułkach 300–400 mg. Jego skuteczność dorównuje lekom stosowanym przy chorobie Leśniowskiego-Crohna, ale bez wywoływania skutków ubocznych. Pomocne mogą okazać się też prawoślaz – herbata z tego zioła ochrania błony śluzowe jelit – i piołun – sproszkowany piołun obniża czynnik TNF-alfa, czyli cytokiny związanej z procesami zapalnymi w organizmie.
